یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های دنیا چای می‌باشد که چای سیاه و چای سبز هر دو نوع از پر مصرف‌ترین نوشیدنی‌ها هستند که طرفداران خاص خود را دارند. وقتی صحبت درباره انواع چای می‌شود، در واقع موضوع اصلی مورد بحث آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای هست که نوع خاصی از این آنتی‌اکسیدان پلی فنول می‌باشد. حالا آنتی‌اکسیدان چی هست؟ آنتی‌اکسیدان‌ها ملکول‌هایی هستند که از اکسیداسیون و تولید رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌کنند. رادیکال آزاد چطوری تولید می‌شود؟ در واقع این رادیکال‌های ناشی از آلودگی‌های زیست محیطی و دود سیگار به وجود می‌آید که به DNA آسیب می‌رساند و به بیماری‌هایی مانند سرطان منجر می‌شود.

سوال این است کدام چای؟ سیاه یا سبز؟ کدام یک دارای آنتی‌اکسیدان بیشتری است؟ آنتی‌اکسیدانی چای سبز یا چای سیاه؟ آنتی اکسیدان کدامیک قدرتمند است؟

ممکن است فکر کنید که آنتی اکسیدان چای سیز از چای سیاه بیشتر است. نباید عجله کنید چون پژوهشگران در موسسه پیشگیری از سرطان در نیویورک معتقدند نباید خیلی سریع دراین باره نتیجه‌گیری کرد.

چای سبز و چای سیاه هر دو از یک گیاه مشابه به نام کاملیا سیننسیس که نام دارد تهیه می‌شوند، یعنی هر دو دارای مقداری مشابه از پلی فنول‌ها هستند که در برابر سموم زیست محیطی که بر DNA آسیب می‌زنند جلوگیری می‌کند. 

 چای سبز از بیماری آلزایمر پیشگیری می‌کند!

تحقیقات موسسه ملی سرطان آمریکا نشان داده است که چای سبز یک نوشیدنی ثروتمند از یک کاتچین فعال و خاص محسوب می‌شود که به نام اپیگالوکاتچین 3 گالات(EGCG) شناخته می‌شود.

چای سیاه بیماری پارکینسون را کاهش می دهد!

با توجه به اینکه چای سیاه از تراکمEGCG  پایین‌تری برخودار است، اما پلی‌فنول‌هایی به نام تئاروبیگین‌ها و تئافلاوین‌ها غنی‌تر است که با خطر کاهش یافته کلسترول بالا، دیابت، بیماری پارکینسون، پوکی استخوان و سنگ‌های کلیه پیوند خورده‌اند. براساس گزارش موسسه ملی سلامت آمریکا، مصرف چای سیاه بطور قابل توجهی خطر کلی ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش می‌دهد.